”குடத்துள் விளக்கும் தடற்றுள் வாளும் போல
இதுகாண் அன்பு என்ரு போதத் திறந்து காட்டாலாகாது.
அன்புடையரான குணக்கண்டவிடத்து இவை உண்மையான
ஈங்கு அன்பு உண்டென்ரு அனுமித்துக் கொள்ளற்பாற்று!!
அன்புடையரான குணம் யாவையோ எனின்...
- சாவிற் சாதல்
- நோவின் நோதல்
- ஒண்பொருள் கொடுத்தல்
- நன்கினிது மொழிதல்
- புணர்வு நனிவேட்டல்
- பிரிவு நனியிரங்கல்
என இவை” (இது அக்கால உரை நடை, இதுகாற் கொண்டு, இக்கால பொருள் படும் படி கீழ்காண்க)
பொருள் :
“குடத்துள் விளக்கு, உரைக்குள் கத்தி போல.... இதுதான் அன்பு என்று அறியுமாரு திறந்து காட்ட முடியாது. அன்புள்ளவரின்
குணங்களைப் பார்க்கும் போது இவை இருப்பதால் (உண்மையாய்) இங்கே அன்பு இருக்கிறது என்று அறிந்துகொள்ள முடியும். அன்புள்ளவரின் குணங்கள் என்னென்ன என்றால்..
- சாவிற் சாதல்
- நோவு வந்தால் வருத்தப் படுதல்
- பொருள் உதவி செய்தல்
- நல்லதாய் இனிமையாய் பேசுதல்
- சந்தித்தலை விரும்பல்
- பிரிவில் வருந்தல்
என்பனவாம்.”
(சுஜாதாவின் கற்றதும் பெற்றதும் - பாகம் IV பக் : 103)
2 comments:
Nice if you do பொருள் உதவி செய்தல் to me...I can see your love
Nice if you do பொருள் உதவி செய்தல் to me...I can see your love
Post a Comment